Μη μ'αφήσεις εδώ!
Εδώ δεν ανθίζουν κόκκινα τριαντάφυλλα.
Μη μ'αφήσεις εδώ!
Εδώ δε νιώθω τον αέρα και τα νερά λημνάζουν, δεν κυλάνε.
Μη μ'αφήσεις! όχι εδώ!
Εδώ η αλήθεια σου πονάει πιο πολύ.
Τα φύλλα πέσανε εδώ!
και το χώμα, σαν τα μάτια μου, δε στεγνώνει με τίποτα.
Εδώ δε φαίνονται τ'άστρα!
Ποιός θα με οδηγήσει πίσω σε'σένα;
Μη μ'αφήσεις εδώ!
Εδώ η λήθη νικάει λίγο λίγο τη λησμονιά, τη μοναξιά.... τα όνειρα όλα.
Εδώ οι νότες μου δε βγαίνουν!
Όχι εδώ!
Εδώ δεν έχω φως να γράψω τους στίχους σου.
Βρέχει εδώ!
Η τελευταία αστραπή έπεσε κοντά στην κιθάρα μου.
Κρυώνω εδώ......μη μ'αφήσεις εδώ...
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
υπέροχο...
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν μια απελπισμένη κραυγή απόγνωσης...
"Εδώ η λήθη νικάει λίγο λίγο τη λησμονιά, τη μοναξιά.... τα όνειρα όλα."
μπράβο!
σευχαριστώ πολύ....ήταν όντως απελπισμένη η κραυγή εκείνη τη στιγμή...
ΑπάντησηΔιαγραφή